Ελιές σε μπουκάλια

Έχουμε μιλήσει σε προηγούμενη ανάρτηση για τις τσακιστές ελιές για τα οφέλη της ελιάς. Σήμερα θα μάθουμε να φτιάχνουμε ελιές σε μπουκάλια, χωρίς αλλαγές νερού και χρονοβόρου διαδικασίας ξεπικρίσματος. Μια και έξω, όπως κλείνουμε τον διάβολο σε μπουκάλι και ξεγνοιάζουμε, έτσι ένα πράγμα, γεμίζουμε μπουκάλια με ελιές, αλάτι, ξινό και νερό και αφήνουμε τον χρόνο να κάνει την δουλειά του. Διατηρούν την γεύση τους και είναι τραγανές εξ'αιτίας του κιτρικού οξέος ή του γνωστού ξινού.Το κάθε μπουκάλι της φωτογραφίας έχει γεμίσει σε διαφορετική ημερομηνία, γιαυτό έχουν και διαφορετικό χρώμα οι ελιές.

 Χρόνος εκτέλεσης: 10' 

Χρόνος αναμονής: 5 μήνες

Υλικά:

Ελιές χωρίς δάκο και χτυπήματα

Μπουκάλια νερού του 1 1/2 λίτρου όσα χρειαστούν

1 και 1/2 κ.σ. αλάτι χοντρό για κάθε μπουκάλι

1/2 κ.σ. κιτρικό οξύ το γνωστό ξινό για κάθε μπουκάλι

νερό όσο χρειάζεται

Εκτέλεση:

Διαλέγουμε τις ελιές, προσέχοντας να μην είναι χτυπημένες  από δάκο και να μην έχουν σημάδια από χτυπήματα. Τις ξεχωρίζουμε σε μαύρες, πράσινες και ανάμικτες. Πλένουμε με άφθονο νερό ξεψωριστά και αφήνουμε να σταγγίσουν.

Έχουμε πλύνει πολύ καλά τα μπουκάλια  και με λίγη υπομονή τα  γεμίζουμε με τις ελιές βάζοντας μια-μια μέσα σε κάθε μπουκάλι. Αφήνουμε ένα κενό περίπου εφτά εκατοστά από το άνοιγμα του μπουκαλιού.

Σε μια κούπα προσθέτουμε το αλάτι και το ξινό, ανακατεύουμε καλά να λιώσουν όσο γίνεται καλύτερα και αδειάζουμε το μίγμα μέσα στο μπουκάλι. 

Συμπληρώνουμε το μπουκάλι με νερό μέχρι επάνω, πιέζοντας λίγο το μπουκάλι μέχρι η στάθμη του νερού φτάσει στο χείλος του μπουκαλιού, για να μην εγκλωβίσουμε τον αέρα μέσα και βιδώνουμε το καπάκι σφιχτά.

 Γράφουμε και την ημερομηνία στο καπάκι, για να την θυμόμαστε. Φυλάμε τα μπουκάλια σε σκιερό μέρος και τα ξεχνάμε.

                                             
Μετά από 4 μήνες οι ελιές είναι σχεδόν έτοιμες, δηλαδή έχουν μια ευχάριστη πικρίλα, για όσους τους αρέσουν έτσι οι ελιές. Προσωπική μου γνώμη είναι ότι όσο μένουν οι ελιές γίνονται και πιο νόστιμες. 

Όταν έρθει η ώρα για να ανοίξουμε τα μπουκάλια, ανοίγουμε προσεκτικά το καπάκι, για να φύγουν τυχόν αέρια. Όταν ξεθυμάνει, κλείνουμε ξανά το καπάκι. Κόβουμε με μαχαίρι το επάνω μέρος του μουκαλιού για να σχηματιστεί ένα άνοιγμα και αφαιρούμε τις ελιές μαζί με την άλμη σε ένα γυάλινο βάζο. Προσθέτουμε λάδι από πάνω, για να μην οξειδώνονται, τις φυλάμε σε σκιερό μέρος και τις απολαμβάνουμε με το φαγητό μας. Αυτή την διαδικασία μπορούμε να την κάνουμε χωριστά για κάθε μπουκάλι, να μην τα ανοίξουμε όλα μαζί, όποτε τελειώνει το ένα, ανοίγουμε το άλλο. 

                                              
Συνήθως κάθε χρόνο τρώμε τις περσινές ελιές, οι οποίες είναι τραγανές χάρη στο ξινό που περιέχουν και με μια υπέροχη γεύση φρέσκιας ελιάς.

Tip: Όταν γεμίζουμε τα μπουκάλια, μπορούμε αν θέλουμε να προσθέσουμε ένα κλαδάκι φρέσκια ρίγανη ή θυμάρι ή και μια σκελίδα σκόρδο. Δίνουν άλλη γεύση στις ελιές.